Αν κλείναμε σε ένα δωμάτιο τους τελευταίους Γερμανούς καγκελάριους και τους προέδρους της Γαλλίας και τους ζητούσαμε να ψηφίσουν «αν ορθώς μπήκε στο ευρώ η Ελλάδα το 2001», το αποτέλεσμα θα ήταν συντριπτικά υπέρ... του ΟΧΙ. Ακόμη και οι πλέον φιλέλληνες θα έριχναν με βεβαιότητα αρνητική ψήφο, ενώ η ισχνή μειοψηφία θα αποτελείτο από τους εξής δύο: τον Γκέρχαρντ Σρέντερ και τον Ζακ Σιράκ, επί των ημερών των οποίων ελήφθη η σχετική απόφαση. Στα μέσα Οκτωβρίου με την
ευκαιρία της ανακήρυξής του σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών στο δημαρχείο του Αμβούργου, ο πρώην καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ θυμήθηκε την καλή του σχέση με τον Ζισκάρ ντ’ Εστέν και τον ρόλο της γαλλογερμανικής συνεργασίας για την προώθηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Χρησιμοποίησε λόγια παρηγοριάς και ενθάρρυνσης για τους δοκιμαζόμενους Ελληνες, αλλά του ξέφυγε ένα ουσιαστικό: «η βιασύνη», είπε, αναφερόμενος στη σπουδή να ενταχθεί η Ελλάδα στο ευρώ. Δεν το είπε απερίφραστα, από τακτ προφανώς, ενώπιον του ελληνικού κοινού, το έχει πει όμως σε άλλη περίσταση: «Ηταν λάθος η ένταξη των Ελλήνων στο ευρώ, αλλά τώρα πρέπει να δεχτούμε τις συνέπειες και να τους συμπαρασταθούμε», είχε δηλώσει πριν από δύο χρόνια ο πρώην καγκελάριος σε τηλεοπτική του συνέντευξη στο πρώτο κανάλι της γερμανικής τηλεόρασης.
«Μία Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα θα ήταν σαν ένα παιδί χωρίς πιστοποιητικό γεννήσεως» είχε διακηρύξει σε ανύποπτο χρόνο ο Ζισκάρ ντ’ Εστέν, ο οποίος είχε πρωτοστατήσει για να γίνει δεκτή η χώρα μας στην τότε ΕΟΚ το 1981 με κεντρικό στόχο την εδραίωση της δημοκρατίας. Ωστόσο, το 2011 σε συνέντευξή του στη Le Monde είχε χαρακτηρίσει λάθος την ένταξη της χώρας μας στο ενιαίο νόμισμα. Πριν από λίγες μέρες μάλιστα ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας προειδοποιούσε ότι η χώρα του «κινδυνεύει να γίνει Ελλάδα του 2010».
Αν ήμουν εγώ καγκελάριος, η Ελλάδα δεν θα έμπαινε εξαρχής στην Ευρωζώνη, γράφει στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Από ανησυχία για την Ευρώπη» ο Χέλμουτ Κολ. Ο χριστιανοδημοκράτης πρώην καγκελάριος στηλιτεύει άλλωστε ως «επονείδιστη» την πολιτική της κυβερνητικής συμμαχίας σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων υπό τον Γκέρχαρντ Σρέντερ στο ζήτημα. Κατά την παρουσίαση του πονήματος στη Φρανκφούρτη την περασμένη Δευτέρα ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ έσπευσε πάντως να λάβει σαφείς αποστάσεις από τις επισημάνσεις του Κολ, τονίζοντας ότι θα πρέπει να βλέπουμε τις εξελίξεις μέσα στα χρονικά συμφραζόμενά τους.
Το θέμα της πρόωρης ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωζώνη είχε αναδειχθεί σε καίριο ζήτημα στην περσινή προεκλογική αντιπαράθεση Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών στη Γερμανία με τον Σρέντερ να επιμένει ότι ορθώς έπραξε και τη Μέρκελ να διατείνεται ότι παρέλαβε ειλημμένες αποφάσεις από τον προκάτοχό της. Παρ’ όλα αυτά η επωδός και της σημερινής καγκελαρίου ήταν παρόμοια με αυτήν του πάλαι ποτέ μέντορά της, Χέλμουτ Κολ: «Η Ελλάδα δεν έπρεπε να μπει στο ευρώ» είπε ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι σε ομιλία της στο Ρέντσμπουργκ για να προσθέσει: «Ο καγκελάριος Σρέντερ δέχτηκε την είσοδο της Ελλάδας και αποδυνάμωσε το Σύμφωνο Σταθερότητας. Και οι δύο αποφάσεις ήταν λανθασμένες και αποτέλεσαν την αφετηρία για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα». Ακόμη και ο σημερινός αντικαγκελάριος και ομοϊδεάτης του Σρέντερ, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, είχε την ίδια περίοδο αφήσει έκθετο τον πρώην καγκελάριο: «Η ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε. ήταν αδιαμφισβήτητα ορθή, αλλά στην ΟΝΕ ήταν σίγουρα λάθος», είχε πει πέρυσι.
Αν προσθέσουμε τις αντίστοιχες δηλώσεις του πρώην προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί, βλέπουμε να διαμορφώνεται μία άνετη πλειοψηφία 5-2 υπέρ του ΟΧΙ στο προαναφερθέν υποθετικό δωμάτιο (αν και ο Ζακ Σιράκ δεν έχει υπεραμυνθεί με σαφήνεια της απόφασής του). Ισως η πιο διπλωματική απάντηση στο θέμα ήταν αυτή του πρώην προέδρου της Κομισιόν, Ζακ Ντελόρ: Το καλύτερο θα ήταν να είχαμε καθυστερήσει 2-3 χρόνια, είχε πει. Σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» τον περασμένο Φεβρουάριο δήλωσε πως δεν μετανιώνει μεν για την ένταξη της Ελλάδας στη Ζώνη του Ευρώ, αλλά ότι θα εισηγείτο την ένταξη της χώρας μας σε αυτήν δύο με τρία χρόνια αργότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου