Το 2016 μπήκε με προαναγγελία μεγαλύτερου μαστιγώματος των Ελλήνων πολιτών με νέα φοροκαταιγίδα, με βίαιη κατολίσθηση των συντάξεων και των μισθών,των εισοδημάτων και του ΑΕΠ, το υφεσιακό σπιράλ, τη διόγκωση της ανεργίας, την περαιτέρω φτωχοποίησης της χώρας. Η ανανεωμένη εικονική αισιοδοξίας που εκπέμπουν οι κυβερνητικοί κύκλοι και τα μιντιακά ενεργούμενα, απλώς αναβάλλει την έκρηξη του αδιεξόδου. Το ΔΝΤ προβλέπει απαρχή της ανάπτυξης σε επίπεδα άνω του 2% από το 2020 ! Με τα παθήματα προηγούμενων ανεκπλήρωτων προβλέψεων για γρήγορη ανάκαμψη, το ΔΝΤ τώρα μεταθέτει την ελπίδα για έλευση «άσπρων ημερών» μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια.
Όμως, ούτε αυτό είναι βέβαιο. Καμιά οικονομική θεωρία, ριζοσπαστική, κεϋνσιανή, νεοφιλελεύθερη, δεν υποστηρίζει ότι μπορεί σε περίοδο βαθιάς ύφεσης να έρθει η ανάκαμψη με υφεσιακές πολιτικές και ένα σκληρό νόμισμα. Όπως έχει αποδείξει η διεθνής εμπειρία, ακόμα και οι πλέον ισχυρές μεταρρυθμίσεις που προτείνονται από το ΔΝΤ και την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, με επίκεντρο την εσωτερική υποτίμηση, στην καλύτερη των περιπτώσεων, δεν μπορεί να συμβάλλουν σε ετήσια ανάπτυξη άνω του 1%. ¨Όμως, σύμφωνα με την κλασική οικονομική θεωρία, για να υπάρξει θετικό πρόσημο στην απασχόληση, απαιτείται ετήσια ανάπτυξη άνω του 3,5%. Σ’ αυτό, αν προστεθεί και η ανάγκη πλεονάσματος άνω του 2% για την αποπληρωμή του συνεχώς διογκούμενου χρέους, οδηγούμαστε στην ανάγκη να υπάρξει ετήσια ανάπτυξη άνω του 7,5%. Κάτι τέτοιο, με υφεσιακή πολιτική και σκληρό νόμισμα, αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Πέρα από την ακραία ελληνική τραγωδία, το δρόμο της συνεχιζόμενης μιζέριας επί έξι-επτά συνεχόμενα χρόνια ακολουθούν όλες οι νότιες ευρωζωνικές χώρες. Και ολόκληρη η ευρωζώνη βρίσκεται στην ουρά της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης. Την ίδια ώρα, χώρες που ακολουθούν χαλαρή νομισματική πολιτική με υποτίμηση των νομισμάτων τους, στήριξη των εξαγωγών και προστασία από αθέμιτες εισαγωγές, σημειώνουν αλματώδη ανάπτυξη. Όμως εμείς επιμένουμε στα ίδια και τα ίδια, με το αιτιολογικό ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική πρόταση. Έχουμε λησμονήσει ότι, στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
¨Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα με δεδομένες τις γεωπολιτικές ισορροπίες, το φιλικό Grexit, προσωρινό ή μόνιμο, παραμένει στο τραπέζι ως η καλύτερη λύση, ή κατ’ άλλους, η λιγότερο κακή απ’ όλες. Αργά ή γρήγορα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα αναγκαστεί να την εξετάσει προσεκτικά και να σχεδιάσει την εφαρμογή της.
Το φιλικό Grexit συνεπάγεται την παραμονή της χώρα μας στην ΕΕ, μόνιμη ή προσωρινή έξοδο από την ευρωζώνη για πέντε χρόνια, με συνύπαρξη για όλο ή ένα αρχικό διάστημα του ευρώ με τη δραχμή, της οποίας η ισοτιμία θα κλειδωθεί στο 1 : 1,5 με εγγύηση των Εταίρων. Όπως έχει αναφέρει ο «κακός» Σόϊμπλε, σε πρώτη φάση οι Εταίροι θα διαθέσουν 25 δις ευρώ και σε δεύτερη επιπλέον 25 δις για την αγορά της νέας δραχμής ή της ευρωδραχμής (geuro). Στην ουσία δηλ., θα μας διαθέσουν 50 δις ευρώ. Ενώ, θα υπάρξει αναδιάρθρωση του χρέους, η οποία αποκλείεται μέσα στην ευρωζώνη.
Το Βερολίνο, για δικούς του λόγους που αφορούν την ισχυροποίηση του ευρώ στις διεθνείς αγορές έναντι του δολαρίου και τη διεθνή υπεροπλία της Γερμανίας,δεν υποχωρεί από τις σκληρές του θέσεις όσο η χώρα μας παραμένει στην ευρωζώνη. Δεν επιθυμεί να χαλαρώσουν οι συγκεκριμένοι κανόνες της ευρωζώνης για την Ελλάδα, γιατί τότε θα επακολουθήσει ντόμινο ανάλογων ρυθμίσεων και για τις άλλες χώρες, με συνέπεια την κατάρρευση της όλης πολιτικής του. Αν θέλετε το «ευρώ πάση θυσία», θα υποστείτε και όλες τις θυσίες που επιβάλλονται από τους κανόνες της ευρωζώνης μας λένε.Διαφορετικά είναι τα πράγματα αν υιοθετηθεί το φιλικό Grexit που το αναθεματίζουν όλοι με το επιχείρημα ότι, προέρχεται από το συγκεκριμένο πρόσωπο, τον «Λύκο» Σόϊμπλε, χωρίς να εξετάζουν την ουσία και τους ανεξάρτητους από εμάς λόγους που η πρόταση αυτή έχει πέσει στο τραπέζι.
Σύμφωνα με τη ίδια πρόταση, η οποία είναι ασφαλώς διαπραγματεύσιμη για βελτίωσή της, η Ελλάδα δε θα υπάγεται στους αυστηρούς κανόνες της ευρωζώνης και θα μπορεί να ακολουθήσει μια στοχευμένη αναπτυξιακή πολιτική, με σωστό σχεδιασμό, σύνεση και φειδώ στην έκδοση του εθνικού μας νομίσματος, ακολουθώντας τους κλασικούς κανόνες ελεγχόμενης κυκλοφορίας νομίσματος σε ποσοστό 10-20% του ΑΕΠ ( σύμφωνα με το Μ2) για την αποφυγή καταστάσεων υπερπληθωρισμού.
Η υποτίμηση της νέας δραχμής κατά 25% με εγγύηση-κλείδωμα της ισοτιμίας αυτής όπως έχει αναφερθεί από τη γερμανική πλευρά, θα προσδώσει άμεσα ανταγωνιστικότητα στην ελληνική οικονομία ενισχύοντας τις εξαγωγές και τον τουρισμό. Η εσωτερική ζήτηση θα ισχυροποιηθεί και αυτό θα οδηγήσει σε ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής, αύξηση του ΑΕΠ κλαι των εισοδημάτων άνω του 6-8%, με προοπτική συμπίεσής της ανεργίας κάτω του 10%, με τη δημιουργία περισσότερων από 1,2 εκ. θέσεων εργασίας.
Φυσικά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με εισαγόμενα είδη πρώτης ανάγκης, αφού το συνολικό ισοζύγιο της χώρας είναι σήμερα πλεονασματικό. Τα capital controls που επιβλήθηκαν από την ευρωζώνη, όσο και αν ακούγεται περίεργο, μπορούν να συμβάλλουν ακόμα περισσότερο στη βελτίωση του ισοζυγίου πληρωμών, αφού μέσω αυτών είναι δυνατό να διευκολυνθούν οι εξαγωγές και να περιοριστούν εισαγωγές μη απαραίτητων αγαθών πολυτελείας.
Οι έλεγχοι κεφαλαίων ιδιαίτερα για την εξαγωγή συναλλάγματος στο εξωτερικό. θα παραμείνουν ενεργοί με διαφοροποιήσεις κατά την εξέλιξη των πραγμάτων. Η παραοικονομία και η μαύρη εργασία θα περιοριστούν αναγκαστικά. Μόνο οι νόμιμοι μετανάστες θα μπορούν να εξάγουν ορισμένο ποσό φορολογούμενου συναλλάγματος και αυτό από μόνο του θα αποτρέψει την εισροή και την παραμονή στη χώρα μας υπερβάλλοντος αριθμού αλλοδαπών, χωρίς άδεια παραμονής και εργασίας.
Οι τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιηθούν με παροχή ρευστότητας κυρίως για πληρωμές μισθών, συντάξεων και γενικότερα εσωτερικών συναλλαγών που εκπροσωπούν το 75% του ΑΕΠ. Η έκδοση νέου εθνικού νομίσματος διευκολύνεται από την παροχή ρευστότητας μέσω ηλεκτρονικού χρήματος. Παράλληλα,το νομισματοκοπείο του Χολαργού που διαθέτει σύγχρονη τεχνογνωσία και ετοιμότητα, μπορεί να εκδώσει πολύ σύντομα χαρτονομίσματα.
Στην αρχική φάση του φιλικού Grexit, με δεδομένη την ύπαρξη εσωτερικής ρευστότητας που θα δοθεί μέσω πλαστικού χρήματος, η κυβέρνηση μπορεί να διαπραγματευτεί από πλεονεκτική θέση πολύ καλύτερους όρους για τη ρύθμιση του χρέους.Ειδική μέριμνα θα πρέπει να υπάρξει για την προστασία των καταθέσεων και την ελάφρυνση των δανειοληπτών.
Σήμερα, στη δραματική περίοδο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας,οφείλουμε να αφήσουμε πίσω τα τις ιδεοληψίες, τις αγκυλώσεις, τα πείσματα, τον παραλογισμό του «ευρώ πάση θυσία», με το συνακόλουθο βάρβαρο τρίτο μνημόνιο που θα μας βυθίσει σε ακόμα μεγαλύτερη τραγωδία. Ναι έχουν γίνει λάθη. Αλλά η πεισματική επιμονή στα ίδια και χειρότερα λάθη είναι καταστροφική. Ούτε υπάρχει λύση σε παλιομοδίτικες ακραιοαριστερίστικες εμμονές του «όλα ή τίποτα», που μεταθέτουν τη λύση της ελληνικής τραγωδίας στο αόριστο ή στο άπειρο μέλλον.Ή οδηγούν σε σύγχρονη οικονομική έκδοση της Μικρασιατικής Καταστροφής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου